Συναίνεση vs Παραβίαση: Ομιλία-μοίρασμα και βιωματικές ασκήσεις

Πρόγραμμα

11:00 έναρξη και καλωσόρισμα

11:20 ομιλία, συζήτηση, μοίρασμα-κυκλος με ονόματα, άσκηση yes,no, τι είναι συναίνεση για μενα-στο τελος ορισμοι

13:00 διάλειμμα

13:15 βιωματικές ασκήσεις δουλευοντας σωματικά το ναι, το όχι και το ίσως. Δυνατό ΌΧΙ, άσκηση κανουμε κάτι όλοι μαζί-διαλογισμός ενότητας και φροντίδας

Τι ειναι η συναίνεση για την επιστήμη της ψυχολογίας:

Η συναίνεση, στο πλαίσιο της ψυχολογίας, αναφέρεται στην εκούσια συμφωνία ενός ατόμου να συμμετάσχει σε μια συγκεκριμένη δραστηριότητα. Στο πλαίσιο των σχέσεων, η συναίνεση αναφέρεται στην αμοιβαία συμφωνία μεταξύ των συντρόφων για τη συμμετοχή σε συγκεκριμένες δραστηριότητες, είτε αυτές είναι σωματικές, συναισθηματικές ή σεξουαλικές. Η συναίνεση στις σχέσεις βασίζεται στις αρχές του σεβασμού, της επικοινωνίας και της αμοιβαίας κατανόησης. Για το APA η συναίνεση βασίζεται στις αρχές του αμοιβαίου σεβασμού και της σαφούς επικοινωνίας (American Psychological Association, 2020) και πολύ σημαντική είναι η αμοιβαία κατανόηση.

ορισμένες βασικές πτυχές της συναίνεσης στις σχέσεις:

Προθυμία: Η συγκατάθεση πρέπει να δίνεται ελεύθερα και πρόθυμα χωρίς καμία μορφή εξαναγκασμού ή χειραγώγησης. Και οι δύο σύντροφοι θα πρέπει να αισθάνονται εξουσιοδοτημένοι να εκφράσουν τα όριά τους και να λάβουν αποφάσεις για το τι νιώθουν άνετα.

Επικοινωνία: Η ανοιχτή και ειλικρινής επικοινωνία είναι απαραίτητη για τη λήψη και τον σεβασμό της συναίνεσης σε μια σχέση. Οι σύντροφοι θα πρέπει να αισθάνονται άνετα να συζητούν μεταξύ τους τις επιθυμίες, τα όρια και τα όριά τους.

Σαφήνεια: Η συγκατάθεση πρέπει να είναι σαφής και ρητή. Είναι σημαντικό και για τους δύο εταίρους να καταλάβουν σε τι συμφωνούν και να αναζητήσουν διευκρινίσεις εάν υπάρχει κάποια ασάφεια ή αβεβαιότητα. Οι μη λεκτικές ενδείξεις και η γλώσσα του σώματος θα πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη, αλλά η λεκτική επικοινωνία είναι το κλειδί για τη διασφάλιση της αμοιβαίας κατανόησης.

Έχει διάρκεια και εξέλιξη: Η συναίνεση δεν είναι μια εφάπαξ συμφωνία. είναι μια συνεχής διαδικασία που μπορεί να αποσυρθεί ανά πάσα στιγμή. Ακριβώς επειδή κάποιος έχει συναινέσει σε μια συγκεκριμένη δραστηριότητα στο παρελθόν δεν σημαίνει ότι είναι υποχρεωμένος να συναινέσει σε αυτήν στο μέλλον. Το να ελέγχετε ο ένας τον άλλον τακτικά και να σέβεστε τα όρια του άλλου είναι ζωτικής σημασίας.

Σεβασμός στα όρια: Ο σεβασμός των ορίων και των ορίων του άλλου είναι θεμελιώδης για μια υγιή σχέση. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι ο καθένας έχει διαφορετικά επίπεδα άνεσης και προτιμήσεις, και αυτά πρέπει να τιμούνται και να γίνονται σεβαστά.

Αμοιβαία απόλαυση: Η συναίνεση δεν αφορά μόνο την αποφυγή βλάβης. αφορά επίσης τη διασφάλιση ότι και οι δύο εταίροι συναινούν ενεργά σε δραστηριότητες που τους αρέσουν και τις βρίσκουν ευχάριστες. Είναι σημαντικό να δίνετε προτεραιότητα στην αμοιβαία ευχαρίστηση και ικανοποίηση σε μια σχέση.

Συνολικά, η συναίνεση στις σχέσεις αφορά τη δημιουργία μιας κουλτούρας αμοιβαίου σεβασμού, εμπιστοσύνης και κατανόησης. Όταν οι σύντροφοι αισθάνονται άνετα  να κοινοποιούν τις επιθυμίες και τα όριά τους ανοιχτά και με σεβασμό, προωθεί μια υγιή και ικανοποιητική δυναμική σχέσης.

Ελεύθερα παρεχόμενη: Η σεξουαλική συναίνεση πρέπει να αποτελεί εθελοντική και ελεύθερη επιλογή για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Η σιωπή ή το να μη λέτε «όχι» δεν είναι το ίδιο με τη συναίνεση. Τα άτομα χωρίς συνείδηση και τα άτομα που είναι ανίκανα λόγω αλκοόλ ή ναρκωτικών δεν μπορούν να συναινέσουν. Το σεξ δεν είναι συναινετικό όταν τελεί υπό εξαναγκασμό ή εκφοβισμό. Μπορεί να υπάρχουν και άλλες καταστάσεις στις οποίες ένα άτομο δεν είναι ικανό να συναινέσει πραγματικά – για παράδειγμα, αν δεν έχει τη διανοητική ικανότητα να συναινέσει ή αν είνα ανήλικο.

Ενημερωμένη: Το ψέμα ή η σκόπιμη απόκρυψη ορισμένων προθέσεων, όπως το σεξ χωρίς προφυλάξεις, δεν είναι συναινετικό σεξ. Το να εξαναγκάζεται να συμφωνήσει σε ορισμένες πρακτικές κάποιο άτομο που είναι πολύ μεθυσμένο για να αρνηθεί το σεξ δεν αποτελεί συναίνεση

Συγκεκριμένη: Η συναίνεση για ένα πράγμα (π.χ. φιλί) δεν σημαίνει ότι συναινείτε σε όλα τα υπόλοιπα. Ένας γενικός κανόνας είναι ο εξής: Αν έχετε αμφιβολίες, σταματήστε και ρωτήστε. Αν εξακολουθείτε να έχετε αμφιβολίες, σταματήστε.

Αναστρέψιμη: Το να συναινέσεις μία φορα δεν σημαίνει ότι συναινείς για πάντα. Ακόμα και στο πλαίσιο μιας συνεχιζόμενης σεξουαλικής πράξης, θα πρέπει το άτομο να είναι ελεύθερο να διακόψει ή να σταματήσει ανά πάσα στιγμή και να ανακαλέσει τη συγκατάθεσή του.

Ενθουσιώδης: Το ερώτημα δεν είναι αν ένα άτομο λέει «όχι» αλλά αν λέει «ναι», ή αν εκφράζει ενεργά την συναίνεσή του με άλλον τρόπο, με διάφορους λεκτικούς η μη λεκτικούς τρόπους.

Συναίνεση δεν σημαίνει υπογραφή συμβολαίου! Έχει να κάνει με την επικοινωνία και με το να βεβαιωθείτε ότι όλες οι σεξουαλικές δραστηριότητες γίνονται με αμοιβαία συναίνεση.

Το παράδειγμα με το τσάι….

Από μια άλλη οπτική:

Είναι μια κρίσιμη ηθική έννοια στην ψυχολογία, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για τη διεξαγωγή έρευνας που περιλαμβάνει ανθρώπινους συμμετέχοντες ή την παροχή θεραπευτικών παρεμβάσεων.

Στην έρευνα, η λήψη ενημερωμένης συναίνεσης από τους συμμετέχοντες είναι απαραίτητη. Αυτό σημαίνει ότι οι συμμετέχοντες έχουν πλήρη επίγνωση της φύσης της έρευνας, των πιθανών κινδύνων και οφελών της, καθώς και των δικαιωμάτων τους ως συμμετέχοντες προτού συμφωνήσουν να λάβουν μέρος. Η ενημερωμένη συγκατάθεση συνήθως περιλαμβάνει την παροχή στους συμμετέχοντες μιας γραπτής φόρμας συγκατάθεσης που περιγράφει λεπτομερώς αυτές τις πληροφορίες και τους επιτρέπει να κάνουν ερωτήσεις ή να αποχωρήσουν από τη μελέτη ανά πάσα στιγμή χωρίς συνέπειες.

Στη θεραπεία ή τη συμβουλευτική, η συναίνεση είναι επίσης θεμελιώδης. Οι θεραπευτές πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι πελάτες κατανοούν τη φύση της θεραπευτικής διαδικασίας, τους στόχους της θεραπείας, τα όρια της εμπιστευτικότητας και τυχόν πιθανούς κινδύνους. Οι πελάτες θα πρέπει να παρέχουν ενημερωμένη συγκατάθεση για συμμετοχή στη θεραπεία και έχουν το δικαίωμα να ανακαλέσουν τη συγκατάθεσή τους ή να τερματίσουν τη θεραπεία ανά πάσα στιγμή.

Η συγκατάθεση δεν αφορά μόνο την απόκτηση υπογραφής σε ένα έντυπο. έχει να κάνει με τη διασφάλιση ότι τα άτομα κατανοούν σε τι συμφωνούν και ότι η συμμετοχή τους είναι πραγματικά εθελοντική. Ο σεβασμός της αυτονομίας και η προώθηση της τεκμηριωμένης λήψης αποφάσεων είναι κεντρικές αρχές που διέπουν την έννοια της συναίνεσης στην ψυχολογία.

Στην σοσιοκρατία, η συναίνεση είναι μια διαδικασία λήψης αποφάσεων όπου μια πρόταση θεωρείται αποδεκτή εάν κανένας παρών δεν έχει αιτιολογημένη και ύψιστη αντίρρηση σε αυτήν. Αυτό διαφέρει από τη συναινετική λήψη αποφάσεων, όπου όλοι πρέπει να συμφωνούν ενεργά με μια πρόταση.

Δείτε πώς λειτουργεί η συναίνεση στην σοσιοκρατία:

Πρόταση: Οποιαδήποτε απόφαση ξεκινά με πρόταση. Αυτό μπορεί να προέρχεται από οποιονδήποτε εντός του οργανισμού ή της ομάδας.

Διευκρινιστικές ερωτήσεις: Αφού γίνει μια πρόταση, υπάρχει η ευκαιρία για τα μέλη να υποβάλουν διευκρινιστικές ερωτήσεις για να διασφαλίσουν ότι κατανοούν πλήρως την πρόταση.

Αντιρρήσεις: Τα μέλη έχουν στη συνέχεια την ευκαιρία να διατυπώσουν αντιρρήσεις εάν πιστεύουν ότι η πρόταση θα επηρεάσει αρνητικά τους στόχους ή τις βασικές αξίες της ομάδας. Αυτές οι αντιρρήσεις πρέπει να είναι «υψίστης σημασίας», που σημαίνει ότι πρέπει να έχουν έναν σαφή και σημαντικό λόγο πίσω τους. Δεν αρκεί η αντίρρηση με βάση προσωπικές προτιμήσεις ή μικρές ανησυχίες.

Τροπολογία: Εάν διατυπωθούν αντιρρήσεις, η πρόταση μπορεί να τροποποιηθεί για να αντιμετωπιστούν οι ανησυχίες, τηρώντας παράλληλα τους γενικούς στόχους και τις αξίες της ομάδας.

Συναίνεση: Μόλις αντιμετωπιστούν όλες οι αντιρρήσεις, η πρόταση μπορεί να εγκριθεί. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι όλοι συμφωνούν με ενθουσιασμό με την πρόταση, αλλά μάλλον ότι κανείς δεν έχει εναπομείνασες ύψιστες αντιρρήσεις σε αυτήν.

Υλοποίηση: Μόλις επιτευχθεί η συγκατάθεση, η πρόταση γίνεται πολιτική ή δράση και η ομάδα προχωρά στην εφαρμογή.

Η λήψη αποφάσεων με συναίνεση στην σοσιοκρατεία δίνει προτεραιότητα στην αποτελεσματικότητα και την αποτελεσματικότητα, επιτρέποντας στις αποφάσεις να προχωρήσουν ακόμη και αν δεν συμφωνούν πλήρως όλοι, εφόσον δεν υπάρχουν ύψιστες αντιρρήσεις. Αυτό βοηθά στην αποφυγή της στασιμότητας και επιτρέπει στις ομάδες να λαμβάνουν αποφάσεις και να αναλαμβάνουν δράση πιο γρήγορα από ό,τι σε διαδικασίες λήψης αποφάσεων που βασίζονται στη συναίνεση.

Παραβίαση

Η παραβίαση με ψυχολογικούς όρους αναφέρεται στην πράξη καταπάτησης ή παραβίασης των ψυχολογικών όρων ή δικαιωμάτων ενός ατόμου. Αυτό μπορεί να συμβαίνει σε πολλούς τομείς της ζωής, συμπεριλαμβανομένων των σχέσεων, της εργασίας, της ιατρικής περίθαλψης και της έρευνας.

Μερικά παραδείγματα παραβίασης με ψυχολογικούς όρους περιλαμβάνουν:

Παραβίαση του δικαιώματος στην ιδιωτικότητα: Αυτό συμβαίνει όταν κάποιος διασφαλίζει ότι άλλο άτομο μοιράζεται προσωπικές πληροφορίες χωρίς τη συγκατάθεσή του.

Παραβίαση της συναίνεσης: Στο πλαίσιο σεξουαλικών σχέσεων, αυτό συμβαίνει όταν επιβάλλονται πράξεις χωρίς τη συγκατάθεση ή την αντίσταση του ενός εκ των δύο συμμετεχόντων.

Παραβίαση του δικαιώματος στην αυτοδιάθεση: Αυτό συμβαίνει όταν επιβάλλονται αποφάσεις ή πράξεις σε κάποιο άτομο χωρίς τη συμμετοχή ή τη συγκατάθεσή του.

Ψυχολογική κακοποίηση: Αυτό συμβαίνει όταν η συμπεριφορά ή οι ενέργειες κάποιου προκαλούν ψυχολογική ή συναισθηματική βλάβη σε άλλο άτομο.

Η παραβίαση με ψυχολογικούς όρους είναι σοβαρό θέμα και μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ευημερία και την ψυχική υγεία των ατόμων που εμπλέκονται. Είναι σημαντικό να αναγνωρίζονται και να αντιμετωπίζονται τα περιστατικά παραβίασης με ψυχολογικούς όρους με σοβαρότητα και ευαισθησία.

ποια η σχέση της παραβίασης με τη βία?

Η παραβίαση και η βία συνδέονται σε πολλά επίπεδα, καθώς και οι δύο έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην ευημερία και τη ψυχική υγεία των ατόμων που τις βιώνουν. Μπορούν να συμβαίνουν μαζί, αλλά και η μία να οδηγεί στην άλλη.

Ορισμένες σχέσεις μεταξύ παραβίασης και βίας περιλαμβάνουν:

Ψυχολογική βία και παραβίαση: Η ψυχολογική βία συχνά συνδέεται με παραβιάσεις των δικαιωμάτων, όπως η παραβίαση της ιδιωτικότητας, η παραβίαση της αυτοδιάθεσης ή η ψυχολογική κακοποίηση.

Φυσική βία και σεξουαλική παραβίαση: Η σεξουαλική παραβίαση είναι μια μορφή βίας που συχνά συνοδεύεται από φυσική βία, αλλά μπορεί επίσης να περιλαμβάνει ψυχολογική ή συναισθηματική παραβίαση.

Βία και εξουσία: Σε πολλές περιπτώσεις, η βία εκδηλώνεται ως έκφραση εξουσίας και ελέγχου επί του άλλου ατόμου. Η παραβίαση μπορεί να είναι ένα μέσο επιβολής αυτής της εξουσίας.

Επιπτώσεις στην ψυχική υγεία: Και η παραβίαση και η βία μπορούν να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των θυμάτων, συμπεριλαμβανομένων της κατάθλιψης, του τραύματος και του στρες μετατραυματικού στρες.

Στην προσπάθειά μας να διασφαλίσουμε μια κοινωνία χωρίς βία και παραβίαση, είναι σημαντικό να αντιμετωπίζουμε και τις δύο με σοβαρότητα και ευαισθησία, προωθώντας την ενημέρωση, την εκπαίδευση και την ενίσχυση των θυμάτων.

Βία, ορισμός

1.καταναγκασμός, βιαιότητα 2. Ορμή, ορμητικότητα, σφοδρότητα, δύναμη[[ ΜΝ1. Σπουδή, βιασύνη, έλλειψη αναβολής 2. Επείγουσα ανάγκη 3. Δυσκολία, δύσκολη κατάσταση [[ Ν.1 ανωτέρα βία (νομ.) κάθε γεγονός εξαιρετικό και απρόβλεπτο που η ανατροπή του είναι ανέφικτη συνιστά λόγω απαλλαγής από την ευθύνη 2. Φρ. <<μετά βίας>>, με δυσκολία ]] Μ1. Αντικανονικότητα 2. Δυσμένεια, καταπίεση 3. έντονη παρόρμηση, ανάγκη 4. Υποχρεωτική, αναγκαστική αιτία, υποχρέωση 5. Κόπος 6. (για επιθυμίες) βιασύνη, σφοδρότητα, πάθος 7. Φρ. << από βίας μου>> ξαφνικά [[ αρπαγή, βιασμός 4. (σαν επιρρ.) βία με το στανιό, με το ζόρι 5. Φρ. <<βία τινός>>, παρά τη θέληση κάποιου. (Γιοβάνης, 1972)

‘’Ψυχικό τραύμα: 

1.Ψυχική βλάβη που μπορεί να προκαλέσει ένα γεγονός ή ένα συμβάν και το οποίο αποθηκεύεται στην μνήμη κάποιου και τον επηρρεάζει μακροπρόθεσμα: ο χωρισμός των γονιών του-]] η θέα των σκοτωμένων στρατιωτών προκάλεσε τραύμα στον νέο ΣΥΝ. Σοκ

2.(μτφ.) κάθε τι που πλήττει κάποιον, που προκαλεί βλάβη στην προσωπικότητα, την εργασία του κλπ-]] η ήττα σε εκείνον τον πόλεμο αποτελεί ακόμη ανεπούλωτο εθνικό ψυχικό τραύμα-]] η απόρριψη του υπήρξε ένα ψυχικό τραύμα στην προωπικότητά του ΣΥΝ. Πλήγμα, χτύπημα

3. Μεγάλη υλική ζημιά, καταστροφή (συνήθως στον πληθ.): η Σερβία θα υποφέρει για πολύ από τα τραύματα πολέμου

[ΕΤΥΜ. <αρχ. τραύμα/τρώμα (αρχαιότ.) <θ.τρω-του ρ. τι-τρώ-σκω -πληγώνω, τραυματίζω (βλ.λ) Ο αττ τ. Τραύμα οφείλεται σε αναλογία προς τον τ. Θραύσμα (<θραύω)].’’ (Μπαμπινιώτης, 2002)

Τα είδη της βίας

Σεξουαλική: ο εξαναγκασμός συμμετοχής σε σεξουαλική δραστηριότητα χωρίς συναίνεση

Σωματική: Ένοπλη ή άοπλη, μικρής ή μεγάλης κλίμακας που πιθανόν να οδηγήσει και σε θάνατο. Στόχος είναι το άτομο να υποταχθεί στο δράστη, ενώ προκαλούνται κάθε είδους τραυματισμοί και κακώσεις που δεν προέρχονται από ατύχημα

Ψυχολογική: Στόχος είναι ο φόβος του θύματος και η ανάληψη του ελέγχου από τον θύτη, με τη χρήση της απειλής. Εμπεριέχει συναισθήματα όπως είναι η απόρριψη, η απομόνωση, η εκμετάλλευση ή η υποτίμηση. 

Οικονομική: Η στέρηση πόρων, ευκαιριών, αγαθών και υπηρεσιών, με σκοπό να καταστεί το θύμα εξαρτημένο και χειραγωγούμενο από το θύτη. Συνήθως, η οικονομική βία εντός της σχέσης αποσκοπεί στον έλεγχο της συντρόφου προκειμένου να αισθανθεί ανίσχυρη/ος και αδύναμη/ος να εγκαταλείψει τον κακοποιητικό δεσμό (Πηγή: Διοτίμα- Κέντρο για τα έμφυλα δικαιώματα και την Ισότητα)

Συναισθηματική: Ο θύτης υποβιβάζει την προσωπικότητα του θύματος με στόχο να χειραγωγήσει τα συναισθήματά του. Συμπεριλαμβάνει τις πράξεις ή τα λόγια κάποιου ώστε να κάνει τον άλλον να νιώσει άχρηστος ή ηλίθιος. 

Πνευματική: Η Πνευματική (ή θρησκευτική) βία λαμβάνει χώρα όταν κάποιος χρησιμοποιεί τις πνευματικές πεποιθήσεις κάποιου προκειμένου να τον χειραγωγήσει και να κυριαρχήσει. 

Πολιτιστική: Τραυματισμός που συντελείται σε ένα άτομο σε ψυχικό επίπεδο σαν αποτέλεσμα πρακτικών που είναι μέρος του πολιτισμού, της κουλτούρας, της θρησκείας ή της παράδοσής του. 

Λεκτική: Η χρήση του προφορικού ή του γραπτού λόγου με σκοπό να προκαλέσει βλάβη σε ένα άτομο ή μια κοινωνική ομάδα. Διενεργείται με τη χρήση επιθετικών, προσβλητικών χαρακτηρισμών προς το/τα θύμα/τα. 

Παραμέληση- Υπερπροστασία: Όταν ένα άτομο που έχει ευθύνη να παρέχει φροντίδα σε επαγγελματικό ή προσωπικό επίπεδο, αμελεί μερικώς ή πλήρως να την παράσχει. Αφορά και την απουσία συναισθηματικής στήριξης ή/και κάλυψη των βασικών 

αναγκών για την επιβίωσή τους.

Έμφυλη βία

Η Έμφυλη βία είναι ένας όρος που συμπεριλαμβάνει οποιαδήποτε επιβλαβή πράξη η οποία διενεργείται ενάντια στη θέληση ενός προσώπου και βασίζεται σε κοινωνικά επιβεβλημένους διαχωρισμούς (π.χ. Κοινωνικό φύλο) ανάμεσα σε αρσενικά και θηλυκά (Interagency Standing Committee ,2005). Συμπεριλαμβάνει πράξεις που προκαλούν σωματικά, σεξουαλικά ή ψυχικά τραύματα, απειλές τέτοιων πράξεων, εξαναγκασμό και στέρηση ελευθερίας του ατόμου. Αυτές οι πράξεις μπορεί να συμβούν σε ιδιωτικό ή σε δημόσιο χώρο. 

 (Διακύρηξη των Ηνωμένων Εθνών για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών,1993). Η έμφυλη βία εμπεριέχει κατάχρηση δύναμης, ως την ικανότητα λήψης αποφάσεων και ανάληψης δράσης φυσική δύναμη ή αντοχή. Η δύναμη δεν είναι πάντα σωματική: μπορεί να είναι κοινωνική, οικονομική, πολιτική, έμφυλη, ηλικιακή.Η έμφυλη βία συνεπάγεται χρήση ενός η περισσοτέρων από τα εξής:Πίεση,κακοποίηση, εξαναγκασμό, και είναι σεξουαλική, σωματική,με σεξουαλική βία, σεξουαλική παρενόχληση,ψυχολογική ή και οικονομική βία,λεκτική: βρισιές, χαρακτηρισμοί, φωνές κ.α. χτυπήματα, μελανιές, γδαρσίματα, καψίματα κ.α., ψυχολογικός /συναισθηματικός χειρισμός, έλεγχος, παθητικοεπιθετική συμπεριφορά,βιασμός,εμπορία ανθρώπων (human trafficking)

σεξουαλική εκμετάλλευση, οικονομικός έλεγχος, εξαναγκαστικός γάμο, ακρωτηριασμός γυναικείων γεννητικών Οργάνων, Stalking.

Τα είδη της ντροπής

Εσωτερικευμένη ντροπή:

 Η εσωτερικευμένη ντροπή αναφέρεται στα βαθιά ριζωμένα και διάχυτα συναισθήματα ανεπάρκειας που ενσωματώνονται στην αυτοαντίληψη ενός ατόμου. Συχνά προέρχεται από πρώιμες εμπειρίες της ζωής, κοινωνικά μηνύματα ή επαναλαμβανόμενες περιπτώσεις αντιληπτής αποτυχίας (Tangney, J. P., & Dearing, 2002). 

Η διαπροσωπική ντροπή:

Η διαπροσωπική ντροπή εμφανίζεται στο πλαίσιο των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων και σχέσεων. Περιλαμβάνει το αίσθημα έκθεσης, κρίσης ή απόρριψης από άλλους, οδηγώντας σε μια επιθυμία να κρυφτείς ή να αποσυρθείς από κοινωνικές καταστάσεις (Nathanson, 1992).

Body shame- η ντροπή για το σώμα

Η ντροπή του σώματος-body shame, περιλαμβάνει αρνητικά συναισθήματα και αξιολογήσεις που σχετίζονται με τη φυσική εμφάνιση κάποιου και μπορεί να συμβάλει σε προβλήματα εικόνας σώματος, χαμηλή αυτοεκτίμηση και διαστρεβλωμένη αντίληψη για το σώμα του (Goss, K., & Gilbert, 2002).

Πολιτιστική ντροπή:

Η πολιτισμική ντροπή αφορά τη ντροπή που βιώνουν τα άτομα λόγω της δυσκολίας ή και της αποτυχίας να ανταποκριθούν στις πολιτιστικές ή κοινωνικές προσδοκίες. Αυτός ο τύπος ντροπής επηρεάζεται από πολιτιστικούς κανόνες, αξίες και κοινωνικά πρότυπα αλλά και στερεότυπα (Miller, 1996)

Ηθική ντροπή:

Η ηθική ντροπή συνδέεται με μια αντιληπτή παραβίαση ηθικών ή και αξιακών προτύπων. Περιλαμβάνει συναισθήματα τύψεων, τύψεων και επιθυμίας να επανορθώσει κανείς τις πράξεις του (Tracy & Robins, 2004).

Ντροπή που προκύπτει από στιγματισμό

Η ντροπή που προκύπτει από στιγματισμό, συνδέεται με κοινωνικές κρίσεις και προκαταλήψεις. Εμφανίζεται όταν τα άτομα ντρέπονται για πτυχές της ταυτότητάς τους, όπως η φυλή, το φύλο ή ο σεξουαλικός προσανατολισμός, λόγω κοινωνικών κανόνων και προκαταλήψεων (Lutwak  & Ferrari, 1997)

Κάποια στατιστικά δεδομένα:

1 στις 3 γυναίκες στην ΕΕ έχει πέσει θύμα σωματικής και/ή σεξουαλικής βίας από την ηλικία των 15 ετών

Πάνω από το 50% των γυναικών έχει υποστεί σεξουαλική παρενόχληση

1 στις5 σχεδόν γυναίκες έχει υποστεί σωματική και/ή σεξουαλική βία από νυν ή τέως σύντροφο

Πηγή: Βία κατά των γυναικών: πανευρωπαϊκή έρευνα, FRA, 2014

ΛΟΑΤΚΙΑ+

Ο όρος έμφυλη βία χρησιμοποιείται επίσης για να περιγράψει τη βία κατά των λεσβιών, το ομοφυλόφιλων, των αμφιφυλόφιλων, των τρανς και των ιντερσεξ ατόμων, η οποία είναι «κατευθυνόμενη από μια επιθυμία τιμωρίας όσων αψηφούν τις νόρμες του κοινωνικού φύλου» 

Πηγή: Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα Δικαιώματα (OHCHR), 2011.Περίπου μία στις 10 βίαιες θυματοποιήσεις κατά των LGBT ατόμων είναι εγκλήματα μίσους, σύμφωνα με μια νέα μελέτη του Ινστιτούτου Williams στη Νομική Σχολή του UCLA. Τα άτομα ΛΟΑΤΚΙ+ είναι εννέα φορές πιο πιθανό από τα μη ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα να πέφτουν θύματα βίαιων εγκλημάτων μίσους. Επιπλέον, τα θύματα βίαιων εγκλημάτων μίσους LGBTQ+ είναι πιο πιθανό να είναι νεότερα, να έχουν σχέση με τον δράστη τους και να έχουν έναν δράστη που είναι λευκός άντρας

Τι μπορούμε να κάνουμε?

.

Υπάρχουν διάφορες μελέτες και έρευνες που έχουν εξετάσει τη σχέση μεταξύ της κοινότητας, της αίσθησης αλληλεγγύης και των θεμάτων συναίνεσης, παραβίασης και βίας. Αν και τα αποτελέσματα μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με τις συνθήκες και τις κοινότητες που εξετάζονται, υπάρχουν ορισμένες κοινές τάσεις που έχουν παρατηρηθεί:

Ενίσχυση της αυτοπεποίθησης: Μελέτες έχουν δείξει ότι η υποστήριξη από την κοινότητα και η αίσθηση αλληλεγγύης μπορούν να ενισχύσουν την αυτοπεποίθηση των ατόμων, κάνοντάς τα πιο πιθανό να δηλώσουν όχι σε μη επιθυμητές σεξουαλικές πράξεις και να αναζητήσουν βοήθεια σε περιπτώσεις παραβίασης.

Αντιμετώπιση του στίγματος: Η κοινότητα και η αίσθηση αλληλεγγύης μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση του στίγματος που σχετίζεται με τις εμπειρίες συναίνεσης, παραβίασης και βίας, καθώς παρέχουν αναγνώριση, στήριξη και αγάπη.

Εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση: Η κοινότητα μπορεί να λειτουργήσει ως πηγή εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης σχετικά με τη συναίνεση, την παραβίαση και τη βία, βοηθώντας τα άτομα να κατανοήσουν καλύτερα τα δικαιώματά τους και τις υγιείς σχέσεις.

Δημιουργία ασφαλών χώρων: Η κοινότητα μπορεί να δημιουργήσει ασφαλείς και υποστηρικτικές χώρους όπου τα άτομα μπορούν να μοιράζονται τις εμπειρίες τους και να αναζητούν συμβουλές ή βοήθεια σε περιπτώσεις παραβίασης. 

Κουλτούρα και Πολιτισμός Φροντίδας:

Ο Πολιτισμός της Φροντίδας ειναι μια ολοκληρωμένη, ανθρωπιστική προσέγγιση ενσυναίσθησης και συναισθηματικής νοημοσύνης σε δράση. Αντιπροσωπεύει αξίες ζωτικής σημασίας για εμάς και τις υπηρεσίες μας. Στην ουσία προσθέτουμε στην αμιγή λογική στην οποία στηρίζεται η σημερινή κοινωνία άλλη μία διάσταση. Οι έννοιες της επιτυχίας και της καταξίωσης ανταποκρίνονται σε διαφορετικές εικόνες από αυτές του σύγχρονου κόσμου.

The Culture of Care is a process that gives everyone the space to exist and act freely with well-established boundaries regardless of factors such as national, cultural, religious, spiritual, political, etc. Taking care of others means respecting their boundaries and supporting their establishment. The Culture of Care facilitates and implements the above as well as the idea of safe space with a disposition for horizontal co-creation.

Η συμπεριφορά μας εντός και εκτός της The Beehive Community και η κατεύθυνση των υπηρεσιών και των συνεργασιών μας έχουν τον εξής γνώμονα: Όλοι έχουμε τις ίδιες βασικές ανάγκες και αυτές είναι αγάπη, θρέψη, διέγερση, κίνηση, ρυθμό, σεβασμό, ασφάλεια και ενδιαφέρον σε όλα τα επίπεδα της ύπαρξής μας.

Ασκήσεις βιωματικές

-Το ναι, το όχι και το ίσως μου σωματικά

-Πως είναι η σπονδυλική μου στήλη, πως είναι η στάση σώματός μου, πως νιώθω όταν το λέω;

-Διαλογισμός σε κύκλο, αίσθηση κοινών αναγκών, κοινότητας, φροντίδας